Alles achtergelaten leidt Max een desolaat bestaan in de Waalse bossen waar hij ieder contact met mensen lijkt te mijden, op het gezelschap van één vreemde snuiter na. Wanneer hij tijdens een partijtje golf in het bos een bewusteloos bebloed lichaam aantreft, neemt hij de jongedame mee huiswaarts. Ondanks zijn vreemd gedrag blijkt hij niet de enige te zijn welke er uiterst onorthodoxe gewoontes op nahoudt, iets waar hij al snel achter komt. Ondertussen wil een duister heerschap zijn bezit terug en stuurt hij een stel huurmoordenaars op pad om de jongedame, herdoopt tot Bianca, ten alle koste terug te halen. Wie een waanzinnig gorefest verwacht komt bedrogen uit in deze Waalse Cannibal, al komt er wel bloed aan te pas. Dat het mensetende gedrag van de jongedame wordt geschetst als een soort van onweerstaanbare dwangneurose werd zeer gesmaakt. Bij een deel van de film werden de kleuren onttrokken uit de beelden, maar samen met de constante dreiging en passende muziek weet dit wel voor sfeer te zorgen. De film kent halverwege een ommekeer waardoor hij zelfs plots van genre lijkt te wisselen, maar het geheel blijft een interessante prent van eigen bodem welke qua sfeer het dichtst aansluit bij de films van Fabrice Du Welz.