Van genrefilms van eigen bodem gesproken! In deze The Miracle Of Life bevalt een vrouw van een doodgeboren baby, maar de placenta lijkt als bij wonder leven te bevatten. Laatstgenoemde wordt dan ook streng christelijk opgevoed als haar kind en krijgt als naam Luke. De wereld rondom de vreemde, doch intelligente Luke, wordt bevolkt door zatlappen, prostituees, een perverse pastoor en de vreemde gymclub waartoe z'n moeder behoort. Met alle injecties waarmee ze haar ene arm enorm gespierd wil maken gaat helaas voor Luke (en de hond) agressie gepaard, waardoor het voor onze kleine placenta moeilijk wordt om in z'n vreedzame christelijke idealen te blijven geloven. Extreme condities vergen extreme reacties, zoals we ook zullen leren in de finale. Troma is nooit ver weg in deze Vlaamse productie dankzij de vreemde personages waarbij de moeder, vertolkt door een man, met haar ene gemuteerde arm wel de vreemdste verschijning van het zootje is. Neem daar het verhaal en onze hoofdrolspeler bij, en de verwijzing is al helemaal compleet. Hoe vreemd deze film ook moge klinken, het resultaat werd knap in beeld gebracht. Ook de vergelijking met Belial uit Basket Case is niet geheel onterecht wanneer we Luke mogen aanschouwen. Of deze Miracle met de jaren dezelfde cultstatus zal verkrijgen als Basket Case zal de toekomst uitwijzen. Genrefilms van eigen bodem, ze zijn dun gezaaid, maar fans van goed gebrachte rariteiten moeten hem beslist een kans geven, al was het maar om de shockerende finale te aanschouwen!