Een psychopaat teistert de straten van Antwerpen in deze vroege cultfilm van eigen bodem. De dialogen worden gevoerd in onverbloemd "Antwaarps", de vertolkingen zijn qua niveau op zijn minst variërend te noemen en de actiescènes hadden we anno 1983 al stukken beter gezien. En toch lijkt de film gehuld in een waas welke de kijker blijft entertainen, ondanks zijn duidelijke tekortkomingen. Wellicht draagt de soundtrack hiertoe bij, want de geweldige synthesizer tracks doen meteen denken aan het vroege werk van Carpenter, welke volgens bronnen zelfs van de hand van de beste man zouden zijn. Van het feit dat deze werden 'geleend' zonder toestemming lag Luc Veldeman blijkbaar niet wakker. Dit gezegd zijnde blijft de kijker na afloop wel achter met enkele vragen, want waarom niemand de vermiste kleuter komt ophalen is niet duidelijk, net als de opzet van de mislukte drugsdeal aan de dokken. Dat laatstgenoemde voor extra entertainment zorgt, mag duidelijk wezen. Ik las later dat dit de opzet was van Luc Veldeman om zo extra mysterie te creëren. Aanvankelijk bedoeld of niet, in verwarring scheppen is hij duidelijk geslaagd.