In een bittere post-apocalypyische wereld houden een vader en dochter zich schuil voor wat daarbuiten huist. Wanneer de beste man er opnieuw op uit trekt om noodzakelijke voorraden te gaan zoeken blijft hij ditmaal langer weg dan normaal. Ontbering, eenzaamheid en uiteindelijke waanzin nemen stilaan bezit van ons achtergebleven slachtoffer in Joris Donvil's nieuwste werk. Wederom laat Joris zich niet beperken tot één genre en laat hij traditiegetrouw zijn verhaal open voor eigen interpretatie, iets wat ondertussen eigen aan zijn werk is geworden. In het buitenland weten ze al langer welk talent schuilgaat achter onze landgenoot, maar in idioot België dreigt dit pareltje hoogstwaarschijnlijk alweer onder de radar van de gemiddelde filmliefhebber door te glippen. Iemand omschreef destijds de onafgewerkte versie als een Lynchiaans sprookje, een omschrijving waarin ik me volledig kan vinden. Psychedelisch, hallucinant, maar bovenal een streling voor het oog!

